LOLA NIKOLAOU ART GALLERY - Young Artists
LOLA NIKOLAOU ART GALLERY
Young Artists
Daphne Vlasidou_Maria Tsesmeli_Fenok_Konstantinos Xatzipapas
16.01 – 07.02.2025
Opening Thursday, January 16, 2025, 18.00 – 21.30
Daphne Vlasidou in her works deconstructs and reconstructs moments frozen in time, trying to give life to forgotten fragments of memories. The old photographs usually come from antique shops, while the modern photographs of the collages always depict strangers. Through the composition of photographs and memories that have been discarded, they seek to provoke curiosity and introspection, they try to reflect on them and question the perceived value of the moments that are consigned to oblivion, as well as their relationship with their own memories. The aim is not only to redefine the value of forgotten moments, but also to create a new and constantly changing collective memory - a proof of the continuous evolution of the human experience.
The present textual work by Maria Tsesmeli has as its starting point automatic writing. Personal thoughts are recorded in single texts, with words becoming the means to the visual result. The central core of the unit is repetition, which functions as a practical emotional decongestion. An attempt to disengage from the burden of an event or a situation. As for the theme, current events are the springboard. Disasters and losses, natural or not, are a point of reference for reflecting on the social position of the individual. Key searches and chronic questions, regarding individual and collective identity, are developed into universal concerns of human nature. These are the timeless issues of life and death, loss and memory, as found in the grotesque language of Edgar Allan Poe and the intensely social and existential works of Franz Kafka.
In Fenok’s works, routes with objects - symbols and abandoned cars, the Greek countryside and its empty roads scattered with the image (elements of tradition) and at the same time, what could be characterized as an anthropology of the landscape, becomes its phenomenology. (1)*. These architectures that we encounter throughout the country, beyond their religious character, are ceremonial constructions that mark the meeting of miracle and drama, life and death – without us ever knowing which of the two forces prevailed in each case.
(1)* Starting from the conscious experience of phenomena, the fundamental characteristics of the perceptual process and the entity of experiences (Edmund Husserl) are explained.
The artistic activity of Konstantinos Xatzipapas focuses on the fields of painting, drawing and installations, with the main axis being the theme of loss. Through studies of the process of grape decomposition as well as research approaches to the concept of emptiness and the color black, the artist delves into the theme of loss and aspects related to it, such as aging, death and transition, with the aim of making them accessible to the viewer and mitigating the existential anxiety surrounding their nature.
ΓΚΑΛΕΡΙ ΛΟΛΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Νέοι Καλλιτέχνες
Δάφνη Βλασίδου_Μαρία Τσεσμελή_Φένοκ_Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς
16.01 – 07.02.2025
Εγκαίνια Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025, 18.00 – 21.30
Η Δάφνη Βλασίδου στα έργα της αποδομεί και ανακατασκευάζει στιγμές παγωμένες στο χρόνο, προσπαθώντας να δώσει ζωή σε ξεχασμένα θραύσματα αναμνήσεων. Οι παλιές φωτογραφίες που προέρχονται συνήθως από παλαιοπωλεία, ενώ οι σύγχρονες φωτογραφίες των κολάζ απεικονίζουν πάντα αγνώστους. Μέσα από τη σύνθεση φωτογραφιών και αναμνήσεων που έχουν απορριφθεί επιδιώκουν να προκαλέσουν ήδη μια περιέργεια και ενδοσκόπηση, προσπαθούν να τους αναλογίσουν και να αμφισβητήσουν την αντιληπτή αξία των στιγμών που παραδίδονται στη λήθη, καθώς και τη σχέση τους με τις δικές τους μνήμες. Στόχος δεν είναι μόνο ο επαναπροσδιορισμός της αξίας των ξεχασμένων στιγμών, αλλά και η δημιουργία μίας νέας και συνεχώς μεταβαλλόμενης συλλογικής μνήμης- μία απόδειξη της διαρκούς εξέλιξης της ανθρώπινης εμπειρίας.
Το παρόν κειμενικό έργο της Μαρίας Τσεσμελή έχει ως αφετηρία την αυτόματη γραφή. Προσωπικές σκέψεις καταγράφονται σε ενιαία κείμενα, με τις λέξεις να γίνονται το μέσο προς το οπτικό αποτέλεσμα. Κεντρικό πυρήνα της ενότητας αποτελεί η επανάληψη, η οποία λειτουργεί ως μια πρακτική συναισθηματική αποσυμφόρηση. Μια προσπάθεια απεμπλοκής από την φόρτιση ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης. Ως προς τη θεματική, εφαλτήριο αποτελούν γεγονότα της επικαιρότητας. Οι καταστροφές και οι απώλειες, φυσικές ή μη, αποτελούν σημείο αναφοράς για να αναστοχαστεί η κοινωνική θέση του ατόμου. Καίριες αναζητήσεις και χρόνια ερωτήματα, σχετικά με την ατομική και συλλογική ταυτότητα, αναπτύσσονται σε καθολικές ανησυχίες της ανθρώπινης φύσης. Πρόκειται για τα διαχρονικά ζητήματα ζωής και θανάτου, απώλειας και
μνήμης, όπως αυτά συναντώνται στη γκροτέσκα γλώσσα του Edgar Allan Poe και στα έντονα κοινωνικά και υπαρξιακά έργα του Franz Kafka.
Στα έργα του Φένοκ, διαδρομές με αντικείμενα - σύμβολα και εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, η ελληνική επαρχία και οι άδειοι δρόμοι της που είναι διάσπαρτοι από την εικόνα (στοιχεία της παράδοσης) και ταυτόχρονα, αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια ανθρωπολογία του τοπίου, γίνεται φαινομενολογία του. (1)*. Αυτά τα αρχιτεκτονήματα που συναντάμε σε όλη τη χώρα, πέρα από τον θρησκευτικό τους χαρακτήρα, είναι εθιμοτυπικές κατασκευές που σημειώνουν τη συνάντηση του θαύματος και του δράματος, της ζωής και του θανάτου – χωρίς ποτέ να ξέρουμε ποια από τις δύο δυνάμεις υπερίσχυσε σε κάθε περίπτωση.
(1)* Με σημείο εκκίνησης την συνειδητή εμπειρία των φαινομένων, εξηγούνται τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αντιληπτικής διαδικασίας και η οντότητα των εμπειριών (Edmund Husserl).
Η καλλιτεχνική δραστηριότητά του Κωνσταντίνου Χατζηπαπά, εστιάζει στα πεδία της ζωγραφικής, του σχεδίου και των εγκαταστάσεων με κύριο άξονα τη θεματολογία της απώλειας. Μέσα από σπουδές της διαδικασίας της αποσύνθεσης των σταφυλιών αλλά και ερευνητικές προσεγγίσεις της έννοιας του κενού και του μαύρου χρώματος, ο καλλιτέχνης εμβαθύνει στη θεματική της απώλειας και σε όψεις που σχετίζονται με αυτήν, όπως η γήρανση, ο θάνατος και η μετάβαση, με σκοπό να τις καταστήσει προσιτητές στη θεατή και να μετριάσει το υπαρξιακό άγχος γύρω από τη φύση τους.
CONTACT – ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Leave your comments
Post comment as a guest