Maklena Nika
Maklena Nika is a professor of Modern Greek Literature at the University of Tirana, School of Foreign Languages, Department of Greek, since 2006.
Her academic interests focus on comparative literature, comparing Greek,French and Albanian surrealism. She is the president of the Society of Friends of Nikos Kazantzakis for Albania, she deals with translations of Greek literary works into Albanian. "Oxymoron", Toena Publications,
Tirana 2020, is her second poetry collection. Prof. Assoc. Dr. Maklena Nika University of Tirana
Faculty of Foreign Languages Department of Greek Language
Μακλένα Νίκα είναι καθηγήτρια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Τιράνων, Σχολή Ξένων Γλωσσών, Τμήμα Ελληνικών, από το 2006. Τα ακαδημαικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην συγκριτική λογοτεχνία, στη σύγκριση Ελληνικού,
Γαλλικού και Αλβανικού υπερρεαλισμού. Είναι προέδρος της Εταιρίας των Φίλων του Νίκου Καζαντζάκη για την Αλβανία, ασχολείται με μεταφράσεις Ελληνικών λογοτεχνικών έργων στα Αλβανικα.
Το "Οξύμωρο", Εκδόσεις Toena, Tίρανα 2020, είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή.
gastronomi poetike
i nxjerr të gjithë përbërësit e shpirtit mbi tavolinë
dhe nis t’i gatuash, t’i ngjizësh, t’i brumosësh në fjalë
si të duash të bësh një ëmbëlsirë të veçantë
ke arra franceze që të kanë ngecur në fyt nga heshtja
ke miell integral kujtimesh që të rrëshket nëpër gishta
ke mjaltë dashurie polenesh të netëve të kadifenjta
ke gjalp të freskët të mpiskur lotësh harrese
ke vezë embrionesh ëndrrash të mëdha
ke kakao vetmie bio që kundërmon kundërshti
ke stafidhe grimcash lumturie të ditëve transparente
ke kanellë erëmire pasionesh të bluar imët
ke copa çokollate shpirti ende të pakonsumuara
i përzien, herë me mërzi, herë me padurim
me atë muzikën klasike në sfond që të pëlqen aq shumë
me dorë, ku brumi ngec here pas here mbi metafora.....
e ke ndezur furrën e pjekjes së dhimbjes dhe lumturisë tënde
ky është procesi gastronomik poetik
që sa herë piqet një poezi
ndien lehtësim në shpirt...
sepse ëmbëlsira derdhet në hapësirë dhe nuk është më rëndesë te ty....
jemi kitara të çakorduara
(Kostas Karyotakis)
të nirvanizuar
jemi kitara të çakorduara
që dimë të ndjekim ritmin e njëri-tjetrit edhe në një vals vjenez
elegantë
narcistë të narkotizuar mbi shëmbëllimet tona shumëkombëshe
muzikantë dekadentë të kadencës erotike më kokëfortë
me telat tanë të çakorduar
jetësojmë violonçela të vjollctë
sepse të dashuruar me trishtimin e tij jemi
të çakorduar
me kitara të çakorduara në duar
vetëakordohemi për vazhdimësinë...
parkim i vetvetes
nëpër shkretëtirat e "boshit" me shpejtësi marramendëse ecja brenda makinës sime
nëpër pluhurat e verdhë kërkoja të gjeja të kuqen e dashurisë
nëpër rërën e nxehtë endeshin rrotat e mia të ekzistencës...
udhëtim në kohën e marramendjes
lënda djegëse shteroi nëpër shkretëtirat e pluhurta e të verdha
u parkova në ajër, e bojëqielltë
bashkë me ëndrrat e mia të bardha
Leave your comments
Post comment as a guest