Balkan Culture

 Maklena Nika is a professor of Modern Greek Literature at the University of Tirana, School of Foreign Languages, Department of Greek, since 2006.
Her academic interests focus on comparative literature, comparing Greek,French and Albanian surrealism. She is the president of the Society of Friends of Nikos Kazantzakis for Albania, she deals with translations of Greek literary works into Albanian. "Oxymoron", Toena Publications,

Tirana 2020, is her second poetry collection. Prof. Assoc. Dr. Maklena Nika University of Tirana
Faculty of Foreign Languages Department of Greek Language

Μακλένα Νίκα είναι καθηγήτρια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Τιράνων, Σχολή Ξένων Γλωσσών, Τμήμα Ελληνικών, από το 2006. Τα ακαδημαικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην συγκριτική λογοτεχνία, στη σύγκριση Ελληνικού,

Γαλλικού και Αλβανικού υπερρεαλισμού. Είναι προέδρος της Εταιρίας των Φίλων του Νίκου Καζαντζάκη για την Αλβανία, ασχολείται με μεταφράσεις Ελληνικών λογοτεχνικών έργων στα Αλβανικα.
Το "Οξύμωρο", Εκδόσεις Toena, Tίρανα 2020, είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή.

 

gastronomi poetike

i nxjerr të gjithë përbërësit e shpirtit mbi tavolinë

dhe nis t’i gatuash, t’i ngjizësh, t’i brumosësh në fjalë

si të duash të bësh një ëmbëlsirë të veçantë 

ke arra franceze që të kanë ngecur në fyt nga heshtja

ke miell integral kujtimesh që të rrëshket nëpër gishta

ke mjaltë dashurie polenesh të netëve të kadifenjta 

ke gjalp të freskët të mpiskur lotësh harrese

ke vezë embrionesh ëndrrash të mëdha 

ke kakao vetmie bio që kundërmon kundërshti

ke stafidhe grimcash lumturie të ditëve transparente

ke kanellë erëmire pasionesh të bluar imët 

ke copa çokollate shpirti ende të pakonsumuara

i përzien, herë me mërzi, herë me padurim

me atë muzikën klasike në sfond që të pëlqen aq shumë

me dorë, ku brumi ngec here pas here mbi metafora.....

e ke ndezur furrën e pjekjes së dhimbjes dhe lumturisë tënde

ky është procesi gastronomik poetik

që sa herë piqet një poezi

ndien lehtësim në shpirt...

sepse ëmbëlsira derdhet në hapësirë dhe nuk është më rëndesë te ty....

 

jemi kitara të çakorduara

(Kostas Karyotakis)

të nirvanizuar

jemi kitara të çakorduara

që dimë të ndjekim ritmin e njëri-tjetrit edhe në një vals vjenez

elegantë

narcistë të narkotizuar mbi shëmbëllimet tona shumëkombëshe

muzikantë dekadentë të kadencës erotike më kokëfortë

me telat tanë të çakorduar

jetësojmë violonçela të vjollctë

sepse të dashuruar me trishtimin e tij jemi

të çakorduar

me kitara të çakorduara në duar

vetëakordohemi për vazhdimësinë...

 

parkim i vetvetes

 nëpër shkretëtirat e "boshit" me shpejtësi marramendëse ecja brenda makinës sime

nëpër pluhurat e verdhë kërkoja të gjeja të kuqen e dashurisë 

nëpër rërën e nxehtë endeshin rrotat e mia të ekzistencës...

udhëtim në kohën e marramendjes

lënda djegëse shteroi nëpër shkretëtirat e pluhurta e të verdha

u parkova në ajër, e bojëqielltë 

bashkë me ëndrrat e mia të bardha